ชระงำ หมายถึง [ชฺระ] (กลอน) ว. คลุ้ม, มืด, งำ.
[ชฺระ] (กลอน) ก. ดัด.
[ชฺระ] (กลอน) ว. ดื่น.
[ชฺระ] (กลอน) ว. รายไป, เรียดไป, โบราณเขียนเป็น ชรดียด ก็มี เช่น ผลักให้ตากตนอยียด ชรดียดด้าวดิ้นดรนอนอยู่แล. (ม. คำหลวง กุมาร).ชระเดียดชระดัด (กลอน) ว. เกลื่อนกล่น, ดาษดื่น.
[ชฺระ] (กลอน) ก. บอบชํ้า, เมื่อยล้า.
[ชฺระ] (กลอน) ว. ราบเรียบ, เสมอ.
[ชฺระ] (กลอน) น. ชะมด.
[ชฺระ] (กลอน) ว. ขมุกขมัว, ยังไม่สว่าง, เช้าตรู่, มืด, เช่น ชระมัวทั่วทิศเอียง อากาศ. (นิ. นรินทร์).